Donald Trump stelt zich verkiesbaar voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2024. Maar na de teleurstellende resultaten van de midterms brokkelt de steun voor de voormalige president af – zelfs binnen de Republikeinse Partij. Maarten geeft commentaar: ‘De uitslag van de midterms kan zonder al te veel wishful thinking geïnterpreteerd worden als een lelijk blauw oog voor Donald Trump.’

Maarten: ‘Opiniepeilingen voorspelden een spectaculaire score voor de Republikeinen. De wereldwijde inflatie en de daarmee samenhangende hoge energieprijzen leken in het voordeel te werken van de Republikeinse Partij. Gelukkig is het toch anders gelopen dan iedereen vooraf verwachtte. En dat valt te prijzen.

Als je bedenkt dat de midterms verkiezingen zijn waarbij de zittende president altijd fors verliest – dan is het écht een hele uitzonderlijke uitslag. De populariteit van Joe Biden zat voorafgaand aan de midterms zelfs op een dieptepunt. Slechts 41 procent van de ondervraagde Amerikanen stond achter zijn beleid. Kiezers doen er verstandig aan zich te realiseren dat inflatie zich wereldwijd voordoet en niet alleen specifiek in de Verenigde Staten. Ik sluit niet uit dat een beperkt aantal intelligente kiezers wel begrijpt dat de huidige macro-economische problemen niet veroorzaakt zijn door het Democratische beleid van Biden, maar de zittende regering krijgt toch altijd de schuld van economische tegenwind.’

Genoeg van Trump

‘Het is hoopgevend dat vrijwel alle trumpiaanse kandidaat-gouverneurs die Trumps kletspraat over The Big Steal verkondigden, verlies hebben geleden. Dat wekt de indruk dat de Amerikaanse kiezer zo langzamerhand genoeg heeft van Trump en zijn beschuldigingen, en het wellicht tijd vindt dat de woede en opwinding daarover wordt afgestraft.

De Republikeinen hebben weliswaar de macht in het Huis van Afgevaardigden gegrepen, maar slechts met een relatief kleine meerderheid. De Senaat hebben ze niet veroverd. Daar houden de Democraten stand, met zelfs een zetel winst door het succes van Catherine Cortez Masto in Nevada, en de winst van Democraat John Fetterman in swingstate Pennsylvania. Dat heeft me enigszins verrast. Fetterman ziet er met zijn baardje wat gek uit. Wellicht is hij een verre neef van Chriet Titulaer. Dat Fetterman in de loop van de campagne werd getroffen door een hersenbloeding, greep zijn Republikeinse tegenstander Mehmet Öz maar al te graag aan om hem als ongeschikte politicus af te schilderen. Gelukkig is de Amerikaanse kiezer toch zo verstandig geweest om zich niet te identificeren met Öz, een louche televisiedokter die door Trump wordt gesteund.

Bij de Republikeinse Partij lijkt Ron DeSantis de voornaamste uitdager van Trump te worden

Ook het feit dat Kari Lake in de gouverneursrace in Arizona onderuit is gegaan, kan beschouwd worden als een afgang voor Trump. Als voormalig presentator van Fox News stond deze controversiële dame volledig achter de voormalige president. Ze weigerde de verkiezingsoverwinning van Biden te erkennen en verspreidde het idee dat er verkiezingsfraude was gepleegd. Lake wordt genoemd als de mogelijke vicepresidentskandidaat van Trump tijdens de presidentsverkiezingen van 2024. Dat zij nu in Arizona heeft verloren van de Democratische kandidate Katie Hobbs, is een goede zaak.’

Geruïneerde politiek

‘In New York hebben de Republikeinen voor het Huis van Afgevaardigden een opvallende winst behaald. Jarenlang is New York geregeerd door de Democraten, maar nu vindt men het tijd voor wat anders. In de New Yorkse verkiezingsrace voor de Senaat zijn het echter nog altijd de Democraten die de lakens uitdelen.

Georgia liep ook uit op een interessante verkiezingsstrijd. Van origine is dit een traditioneel conservatieve staat, maar in 2021 wist de Democraat en predikant Raphael Warnock als eerste zwarte man een Senaatszetel in Georgia te bemachtigen. Warnock is een intelligente, rustige figuur die zich dit jaar opnieuw kandidaat heeft gesteld. De Republikeinen kozen voor de American football-legende Herschel Walker; een anti-abortuskampioen die ironisch genoeg vier vrouwen heeft betaald om zich te aborteren. Het is dieptreurig, maar Trump heeft hem overtuigd om in de race te stappen. Gelukkig heeft Walker tijdens de tweede verkiezingsronde in december opnieuw verlies geleden. Had hij gewonnen, dan was dat een triest testimonium dat de Amerikaanse politiek echt een ruïne is.’

Blauw oog voor Trump

‘Bij de Republikeinse Partij lijkt Ron DeSantis de voornaamste uitdager van Trump te worden. Sinds 2019 is hij gouverneur van Florida, waar hij opnieuw overtuigend heeft gewonnen. Volgens analisten zal ook hij een gooi doen naar het Amerikaans presidentschap in 2024. Helaas is DeSantis net zo’n schurk als Trump. Wellicht is hij iets intelligenter, maar het enige wat DeSantis juist heeft gedaan, is het openhouden van de scholen tijdens de coronacrisis. Iets wat wij in Nederland ook hadden moeten doen, maar niet gedaan hebben.

Maar de midterms geven nog geen uitsluitsel over de presidentskandidaten. Voorverkiezingen moeten aantonen wie dat worden. Misschien dat er zelfs nog een derde kandidaat opduikt, dat durf ik nu niet te zeggen.

In elk geval kan de uitslag van de midterms zonder al te veel wishful thinking geïnterpreteerd worden als een blauw oog voor Donald Trump. Twee blauwe ogen zouden nog beter zijn geweest, maar dit stemt al dik tevreden. Is Trump daarmee afgeschreven? Nee, zo ver zijn we nog lang niet. Bovendien is het maar de vraag of Biden de juiste man is om over twee jaar opnieuw campagne te voeren. Elk weldenkend mens zou zeggen dat het niet verstandig is om een man van zijn 82ste tot 86ste in het Witte Huis te zetten. Hij maakt immers nu al een kwetsbare indruk. Laten we hopen dat er tegen die tijd een andere, geschiktere Democratische kandidaat zich presenteert. Maar ook dat hult zich in de mist van de toekomst.’