Natuurhistoricus Marc Argeloo beschrijft in Natuuramnesie hoe kennis van de natuur verdwijnt uit ons collectieve geheugen. De huidige generaties hebben geen goed beeld van de natuur uit de tijd van hun ouders en grootouders. Ze weten niet meer hoe die eruitzag. Als we ons hiervan bewust zijn, kunnen we volgens Argeloo voor beter natuurherstel zorgen. ‘De grijze walvis kan dan weer in de Waddenzee zwemmen.’

Honderd jaar geleden was Nieuw-Guinea nog bedekt met oerwoud. Tegenwoordig overheersen daar op veel plaatsen steden, wegen en elektriciteitsmasten. Het is een voorbeeld in Natuuramnesie van de veranderingen die de mens heeft aangebracht in de natuur. De huidige generaties lijken zich vaak niet bewust van deze veranderingen. En dat geldt niet alleen voor de natuur op verre eilanden, maar ook voor die in Nederland. Marc Argeloo ervoer dit voor het eerst tijdens het vissen. Toen hij merkte dat zijn vangsten na verloop van tijd kleiner werden, begon hij een onderzoek onder oudere generaties vissers. Het leverde hem de eerste anekdotes op voor zijn boek.